Hüseyin Siret Özsever Kimdir?

Hüseyin Siret’in gerçek adı Hamdullah’tır. 1872 yılında İstanbul’da doğmuştur. Mülkiye Mektebi’ni bitirmiştir. Siyasi olaya karışması sonucunda Adıyaman’a sürgüne gönderilir. Ardından Paris’e kaçarak Jön Türklere katılmıştır. 1920 yılında ülkemize döner. 1959 yılında da vefat etmiştir.

Şiire 1890 yılının başlarında, başlamıştır. Edebiyatı Cedideye katılmış ve sürgün edilmiştir. Sürgün edildiği yerden kaçarak Jön Türklere katılmıştır. Ülkemize ancak Cumhuriyetin ilanından sonra dönebilmiştir. Bu nedenle ülkesinden ayrı ve sürgün ağırlıklı bir hayat yaşamıştır. Şiirlerinde de bu temalara ve ayrılık acılarına oldukça fazla yer vermektedir.

Edebi Kişiliği

Şiir ile Mülkiye mektebinde tanışmıştır. Namık Kemal’e hayranlık duyar. 17 yaşında şiir yazmaya başlamıştır. Vezinli ve kafiyeli şiir yazmayı Rıza Tevfik’i takip ederek öğrenmiştir. İlk şiirleri 1894 yılında Mektep dergisinde yayımlanmıştır. Bu dergide en popüler şiirleri; Gazel, Güzelsin ve Sevgilime şiirleridir. Yazmış olduğu şiirler biçim bakımından Divan şiiri etkisinde yazmıştır.

Mektep dergisinin dışında Maarif dergisinde de şiirleri yayımlanmıştır. Bu dergide eski şiir ile yeni şiir arasındaki farklılıkları gözler önüne sermektedir. Divan edebiyat tarzında yazılar yazmasına rağmen yeniliğe açık ve yenilik yanlısı bir şairdir.

1896 yılında Serveti Fünunculara katılmıştır. Sone tarzında şiirler yazmıştır. Şiirlerinde Hüseyin Siret adı ile imzasını kullanmıştır. Adıyaman’a sürgüne gönderildikten sonra ismini değiştirmiş ve yazılarında Ömer Senih ismi ile imzasını kullanmaya başlamıştır.

Sanat Anlayışı

1896 – 1898 yılları arasında Edebiyatı Cedide’ye katılım göstermiştir Böylece bu tarzda eserler vermeye başlamıştır. Şiirlerinin teması aşk, kadın ve özlemdir. Yer yer doğa sevgisi de şiirlerinin konusu olabilmektedir. Ömrünün çoğu zamanını vatan topraklarından ayrı olarak gurbette geçirmiştir. Bu nedenle kendini gurbet şairi olarak tanımlamaktadır. Vatan sevgisi ve ölüm temaları da şiirlerinde az da olsa yer verdiği olgulardır.

Şair en çok eşi Berin Hanım’ın ardından yazmış olduğu “Ölümünden Sonra” şiiri ile tanınmaktadır. Hüzün, gözyaşı ve ayrılığın acı çaresizliğini bu şiirinde yansıtmıştır. Paris’te bulunduğu zaman yazıları Jön Türklerin yayın organı olan Osmanlı Gazetesinde yayımlanmaktadır. 1903 yılında yazıları Şurayı Ümmet dergisinde çıkmaktadır.

Eserleri

• Leyal – i Girizan: Şairin ilk kitabı olma bakımından önem arz etmektedir. İçerisinde 39 adet şiir bulunmaktadır. Bu kitabı Yahya Kemal beğenmemiş ve başarısız bir çalışma olarak bulmuştur.
• Bağbozumu: Yeni şiir anlayışı ile yazılmış olan şiir kitabıdır.
• Kargalar: Manzum olarak yazılmış eser yergiler içermektedir. 1932 yılında yayımlanmıştır.
• Kıvılcımlı Kül: Son şiirlerini kapsamaktadır. 1937 yılında basılmıştır.